อย่ามองข้ามความปลอดภัยระบบเครือข่ายไร้สาย

ระวัง เพื่อนบ้านตัวดีมาแอบใช้เน็ต คุณเคยได้ยินข่าวการลักลอบเชื่อมสัญญาณโทรศัพท์กันบ้างหรือเปล่า เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องใหม่ในบ้านเราแต่ก็ทำเอาเจ้าของเบอร์ต้องหงุดหงิดกับค่าโทรศัพท์ที่มากผิดปกติทั้งๆที่ไม่ได้โทรออกมากมายขนาดนั้น ใครที่ช่างสังเกตก็สามารถแก้ปัญหานี้ได้ไม่ยากแค่โทรบอกโอเปอเรเตอร์หรือผู้ให้บริการให้ช่วยตรวจสอบ เท่านี้เรื่องใหญ่ก็กลายเป็นเรื่องเล็ก ส่วนจะจับผู้กระทำผิดได้หรือไม่นั้นต้องขึ้นอยู่กับฝีมือของผู้ให้บริการและตำรวจที่ติดตามเรื่องนี้ แต่เรื่องที่จะนำมาเล่าสู่กันฟังนี้ แม้จะเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นในต่างประเทศแต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะไม่เกิดขึ้นในประเทศนักบริโภคเทคโนโลยีอย่างบ้านเรา นั่นก็คือการดักจับสัญญาณเครือข่ายไร้สายโดย War Driver ซึ่งเป็นแฮ็กเกอร์ประเภทหนึ่งที่อันตรายมากในต่างประเทศซึ่งระบบเครือข่ายไร้สายได้รับความนิยมทั่วไป จนกระทั่งมีใช้กันอยู่แทบทุกครัวเรือน ซึ่งกลายเป็นโอกาสของบรรดา War Driver ประเภทหนึ่งที่จะใช้วิธีการตรวจสอบไปตามถนนต่างๆ ทั่วไปเพื่อค้นหาระบบเครือข่ายไร้สายที่ไม่มีการป้องกันใดๆ ในขณะเดียวกันก็มีกลุ่มของ War Driver อีกกลุ่มหนึ่งที่คุณอาจคิดไม่ถึงว่าเป็นคนที่นั่งอยู่บนเก้าอี้โซฟาข้างๆ บ้านคุณทำตัวเป็นนักย่องเบาสัญญาณเครือข่ายฯอยู่ด้วย เหตุผลง่ายๆ ก็คือ เพื่อนข้างบ้านคุณนั้นสามารถที่จะเข้าไปใช้ประโยชน์จากระบบเน็ตเวิร์กไร้สายที่ไม่มีการป้องกันใดๆ ของคุณได้ตลอดเวลา อีกทั้งยังเป็นกลุ่มที่น่าจะสามารถรับสัญญาณจากแอคเซสพอยต์ของคุณได้ดีที่สุดอีก ด้วยเพราะอยู่ใกล้ที่สุดนั่นเอง และถ้าระบบของคุณได้เชื่อมต่อกับอินเทอร์เน็ตด้วยแล้ว เพื่อนบ้านของคุณก็จะสามารถที่จะแชร์การใช้อินเทอร์เน็ตจากคุณได้อีกด้วย แต่สุดท้ายแล้วคนที่จะจ่ายเงินทั้งหมดก็คือคุณนั่นเอง ปัญหาหลักเรื่องความปลอดภัยของระบบเน็ตเวิร์กไร้สายนั้นอยู่ที่ว่า ระบบนี้สามารถติดตั้งได้ง่าย เมื่อคุณเปิดเครื่องแอคเซสพอยต์ ตัวเครื่องก็จะเริ่มส่งสัญญาณเหมือนเป็นการเชื้อเชิญว่า "ฉันเป็นระบบเน็ตเวิร์กไร้สายที่ชื่อ Default กำลังรอคุณมาใช้บริการอยู่นะ" ข้อมูลที่แอคเซสพอยต์ส่งออกไปนี้ก็คือ SSID ซึ่งเป็นข้อมูลแสดงชื่อของแอคเซสพอยต์ดังกล่าว โดยข้อมูลจะถูกส่งออกไปเป็นระยะอย่างสม่ำเสมอ เมื่อการ์ดรับสัญญาณในเครื่องโน้ตบุ๊กหรืออุปกรณ์ไร้สายอื่นๆ ที่ทำงานบนมาตรฐานไร้สายเดียวกันได้รับสัญญาณก็จะสร้างการเชื่อมต่อขึ้นมาได้ในทันที และอุปกรณ์เหล่านี้ก็จะได้รับแม้กระทั่งหมายเลยไอพี แอดเดรสที่จำเป็นสำหรับการใช้เน็ตเวิร์กและอินเทอร์เน็ต ขั้นตอนต่างๆ ดังกล่าวนี้เป็นไปโดยง่าย แม้แต่คนที่ไม่ค่อยรู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ก็สามารถทำได้ด้วยตัวเอง น่าเสียดายที่มีแค่ผู้ใช้หรือแม้แต่ผู้ที่ค่อนข้างชำนาญเพียงแค่ไม่กี่คนที่จะรู้ว่าจะสามารถป้องกันระบบเครือข่ายของตนได้อย่างไร ผู้ใช้หลายๆ คนละเลยที่จะตั้งคอนฟิกูเรชันต่างๆ ของแอคเซสพอยต์อย่างละเอียด เพราะยิ่งตั้งค่าต่างๆ มากเท่าไร ระบบการทำงานก็ยิ่งซับซ้อนมากขึ้นเท่านั้น แต่วิธีการตั้งค่าต่างๆ ตาม Default หรือการใช้ค่าที่ถูกเซ็ตมาจากโรงงานนั้นเป็นเรื่องที่สามารถทำได้ง่ายกว่ามาก เรื่องลักษณะนี้จึงเป็นเรื่องของความประมาทผสมเข้ากับความขี้เกียจ ผลลัพธ์จึงถูกดักจับสัญญาณแล้วต้องไปจ่ายเงินแทนพวกแฮคเกอร์ตัวแสบ แล้วจะไปโทษใครล่ะครับถ้าเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น ทั้งๆที่มีวิธีป้องกันถึง 10 วิธีที่ได้ผล แต่ถ้าผู้ใช้ไม่สน ก็ต้องไปแก้ปัญหากันเองเมื่อถูกแฮ็กสัญญาณแล้ว ที่หยิบเรื่องนี้มาเล่าให้ฟังนั้นเพราะมั่นใจว่าในอีกไม่กี่ปีข้างหน้า คนในเมืองไอซีทีทั้งหลายจะมีโอกาสได้ใช้เทคโนโลยีไร้สายแบบนี้แน่ๆ การที่เราได้เห็นปัญหาต่างๆจากบรรดาประเทศที่พัฒนาแล้วและนำมาหาทางป้องกัน นั่นน่าจะเป็นการวางตนอยู่บนความไม่ประมาทอย่างแท้จริง เล่นกับเทคโนโลยีต้องเล่นให้เป็นจริงไหม